Genelde tanıtımlarında beğendiğimiz sanatçıların albümlerinin kötü veya vasat çıkmasına alışığız. Fakat nadir de olsa kötü bir ilk izlenim yaratıp son derece iyi albümler yapan isimler de oluyor. Erol Köse’nin yeni popçusu Mercan bunun için mükemmel bir örnek. ?Sana Değil Kardeşine? adlı marjinal şarkısı ve klibiyle oldukça ses getiren yorumcu aynı derecede fazla umut vermemişti maalesef. ?İlgi çekmek?ten, ?hassas noktalara dokunmak?tan ibaret bir proje gibi gözüktü başta. Ancak albüm bunun aksine epeydir dinlediğimiz en başarılı ilk albümlerden biri olarak karşımızda duruyor.

Mercan’ın bizzat övülecek türlü yanları var. İyi şarkılar yazmış, iyi isimlerle çalışmış ve albümün tümünde vokalini çok ama çok iyi kullanmış. Özetle pop / dans türleri arasında kalan albümde, aynı türü icra eden birçok tecrübeli yorumcudan daha iyi söylüyor Mercan. Sadece sesi güzel veya uygun değil, nerede nasıl bir nağme vereceğini, nerede sesini şarkının geri planına atacağını biliyor. Sırf vokali sayesinde oryantal tatlar taşıyan bir şarkı bile var (?Saçmalama?). Elbette bu başarının en az hissedildiği şarkı, orijinal bile olmayan bestesiyle, albümün muhtemelen en işe yaramaz sözleriyle bir şekilde çıkış şarkısı ilan edilen ?Sana Değil Kardeşine?.

Albümdeki sekiz şarkının altısı (?Sana Değil Kardeşine? ve ?Bekaretim Yok? hariç) şaşırtıcı derecede iyi, kulağa taze gelen işler. ?Hepsi Gay? insanı gülümseten, ironik sözlere sahip (?bu çocukların kızları nerede??) ve yabancı bestesiyle uyumlu. ?Cowboy? için Amerikan karşıtı demek doğru olmaz bence, zira daha çok savaş karşıtı bir şarkı bu ve savaş çıkaran herhangi bir ülkeye de yazılabilirmiş. Çok nadiren emperyalizme laf atarken, genellikle şiddet içeren yaklaşıma kızıyor. Metaforları sudan ucuz olmadığı için bu şarkıya da başarılı dememek için hiçbir sebep yok.

Sözleri Alper Narman imzalı bu şarkıların yanında tümü müzisyene ait bir pırlanta da var. ?Derin Uykular? eli yüzü düzgün bir slow iken finalindeki iki cümle ve bir çan sesiyle dinleyiciyi paramparça ediyor, tam bir son dakika golü atıyor. Mercan ise kendi başına albümün en sağlam pop şarkısını yazmış. ?Yok Sana?, Erdem Kınay’ın kusursuz düzenlemesiyle çalışmanın en büyük hiti, fakat yeterince marjinal olmadığından olsa gerek albüme ismini veren iki şarkıdan biri olamamış. Sözleri biraz ?temiz?lense Hepsi’nin zamanında yaptığı iyi pop şarkılarına benzeyen ?Yok Sana?, Hande Yener’in ?Kelepçe?den beri arayıp bulamadığı o disko hiti aynı zamanda.

Albümün düzenmelerdeki başarısı şarkıların orijinal versiyonlarında hiç teklemeden sürüyor. İsimler arasında Erdem Kınay, F. Özgüner, H. İyicil, Jahcoozi ve Cem İyibardakçı var. Fakat remix versiyonları arasında da bir tane bile ilginç kayda rastlamak mümkün değil. Sadece ?Sana Değil Kardeşine?nin Duran Genç versiyonu farklı başlıyor, o da orijinaline benziyor gitgide. 8 şarkının sırf bu versiyonlarla 14 parçalık bir albüme şişirildiğini düşününce bu çok büyük bir handikap elbette. Albümü baştan sona dinlemek hiç hoş bir tecrübe değil.

İmajın dibine kadar provokatif olması kartonetteki özensizlikle ters düşüyor. ?Put The Needle On It? şarkısını kullandıkları Dannii Minogue bile ?D. Mineque? olarak anılmış. İmla hatalarının bini bir para. Başarılı klibe ve kızı olabildiğince soymaya harcadıkları enerjinin birazını buna harcasalarmış belki daha iyi bir kapakla daha kaliteli duran bir CD’miz olurmuş.

Muhtemelen yapımcısından güdümlü bir ?ilgi delisi? görünümü var şu anda Mercan’ın (bkz. Lady Gaga). Halbuki TV programlarında günlük kıyafetleri ve makyajıyla çok daha sempatik gözüküyor. O hali neyse ki müziğine az bulaşmış, sadece desteklenecek şarkıların tercihinde ve ?Bekaretim Yok? gibi şarkıların isim seçiminde kendini göstermiş (şarkının ima ettiği şeyle alakası yok). Yenilikçi ve cesur olmak güzel şeyler ancak sanatı yaparken bunları kullanmak var, bir de ?sanatı? bunun için yapmak gibi bir aşırılık ortaya çıkabiliyor. Mercan o yola sapmazsa müzikal yeteneğiyle umut veren bir kız ve albümü de remixlerden arınıdırılınca çok kez dinlenebilecek bir çalışma.

Not: 3.5 / 5