İtiraf edelim ilk çıktıklarında şarkılarını sevenlerden bile uyuz olanlar vardı bu gruba. Kliplerindeki korkunç animasyonun etkisi olsa gerek. Fakat yazdıkları sözlerin zenginliği, düzenlemelerdeki orijinallik (en azından yerel standartlara göre) ve çıkardıkları bir sürü hit durumu değiştirdi. Manga yeni albümlerinde şahane bir şekilde olgunlaşmış. Ben 16 şarkıdan Cartel eşlikli “Evdeki Ses” hariç hepsini sevdim. Çıkış şarkısı “Dünyanın Sonuna Doğmuşum” onlarca yanlış şeyi layığıyla yeren bir söz ve aranje başarısıydı. “Beni Benimle Bırak” ise albüm çıkar çıkmaz hayranlar tarafından sahiplenildi, sonrasında ticari olarak da çok başarılı oldu. Şarkı son derece etkileyici, Manga’dan bekleneceği üzere aranjede bir sürü fuzuli ıvır zıvır var ama parça bunların önüne geçiyor. Hele ön vokalin “ruhum senden çok uzak” deyişi yok mu, tam 12’den vurmuş.
Çalışmadaki bazı şarkıların gereğinden fazla “dinleyici dostu” olması hoş değil (klasik Türk dinleyicisini düşününce) gelgelelim umulmadık bir anda “yaşamak için bir neden ararken ölmek için bulursun” gibi bir cümle gelince her şey affoluyor. Albüm şiir kitabı olarak çıksa şiir okumaya başlardım, öyle özetleyeyim.
Not: 3.5 / 5
