Türk Popu’nun geçmişi hakkında, özellikle de 90’lar döneminden konuşmaya başlandı mı söylenecek şeylerin sonu gelmiyor. Komik imajlar, amatör klipler, kasetler, yüzde doksanı utangaçlıktan kameraya bakamayan starlar ve naiflikten yıkılan pop dergileriyle dolu bu dönemin müzikal kalitesi hakkında değişmeyen bir kanı mevcut. Türk Popu, orijinal kimliğiyle bu dönemde yaratıldı, yaşatıldı ve öldürüldü. Bu dönemde, kendi benliğimize ait popüler melodileri keşfettik, en samimi içten sözleri yazdık, sonra da bunun ne kadar karlı bir sektör olduğunu anlayınca dinleyiciler sömürülmeye başlandı, 2000’li yıllar geldi, sömürü devam etti ve arttı, en son bütün suç korsan şarkı paylaşımına atıldı ve asıl suçlular en tepemize kral diye çıktı. Bir şey tepetaklak olmuşsa zirvede olanların, aslında dipte olması gerekenler olduğuyla ilgili o güzel metaforu hatırlayarak devam edelim.

Yeni çıkan ?Şimdi 90’lar? adındaki çift CD’li çalışma her şeyi göz önüne serdiği için önemli. Zamanında bambaşka şarkılar yapılıyormuş ve artık bunu başarabilenlerin sayısı çok azaldı. Bu yazıda albümü değerlendirmeye geçmeden önce, bunlara değindim çünkü sanatçı seçimi, şarkı seçimi, sıralaması ne kadar doğru veya yanlış olsun, albümün ilk ışık tuttuğu şey 20 yıl önce becerdiğimiz bir şeyi şimdi yapamamaktan muzdarip olduğumuz.

Hakan Eren’in uzun süren çalışmalarıyla oluşturduğu, prodüktörlüğünü üstlendiği ve ortaya iyi bir paket olarak sunduğu ?Şimdi 90’lar? albümü Yonca Evcimik’ten ?Abone? ile açılıyor. 90’ların satış yapabilen taze müziğine anahtar görevi görmüş bu şarkı elbette ki iyi bir giriş; hem albüme hem de mevzubahis atmosfere. İki diskin ilki çok sevdiğimiz 17 şarkının orijinal kayıtlarıyla doldurulmuş. Bunların arasında ?Arnavut Kaldırımı?, ?Güllerim Soldu?, ?Aşk Yeniden?, ?Tavla?, ?Parolayı Söyle? gibi pop klasikleri, ?Holigan?, ?Sus Konuşma? gibi Türk Rock katalizörleri ve albümün en güzel tarafı olan, bugün unutulmuş birkaç şarkı var. Tuğçe San’dan ?Güneşten Sıcak?, Sibel Alaş’tan ?Firarım Ben?, Bendeniz’den ?Neler Olacak? ve Ajlan’dan ?Tutunup Kendime? özellikle dinlemediyseniz, muhtemelen yıllardır karşınıza çıkmamıştır. İlk disk kesintisiz bir beğeni hissiyle sürerken insanın aklına sadece çok ufak tefek değişiklikler geliyor. Örneğin ?Ben Böyleyim İşte? yerine başka bir şarkı sıralanabilir, ?Alladı Pulladı?nın Seyyal Taner versiyonu konulabilirmiş. Buna benzer olarak Gönül Akkor’un albümdeki varlığı da tartışıldı. Kişisel olarak yanlış bulduğum bir karar değil, zira albüm format olarak 90’lar popuyla sınırlandırılmış değil ve Akkor’un ?Dönüş? albümü yılının epey ses getiren olaylarındandı. Beni asıl düşündüren ?Beni Tanıma? şarkısının en güzel yorumunun albümdeki Gönül Akkor yorumu veya 2000’lerden Nükhet Duru yorumunun değil, orijinal Ferda Anıl Yarkın versiyonu olması. Kendisinin albümde yokluğu en çok bu şarkıda hissediliyor.

İkinci disk maalesef ilk disk kadar şanslı değil. Dönemin 15 şarkısının, orijinal yorumcularının orijinal olmayan kayıtlarıyla dolu bu CD, yayınlanan asıl versiyonları dinlemek için şiddetli bir istek yaratan anlara sahip. Örneğin ?Sevdik Sevdalandık?ta Mustafa Sandal’ın meşhur vokali ve ?adımız çıkmışsa…? diye başlayan kıta eksik, Soner Arıca’nın ?Vefasız?ı bir milyon kere dinlenme potansiyeline sahip orijinali değil, 2003 ?best of?unda yayınlanan yeni versiyonu. ?Ay İnanmıyorum?un onlarca kusursuz Aşkın Nur Yengi şarkısı arasından sıyrılıp seçilebilmesine çok memnun oldum mesela ancak bunun da düzenlemesi klipte sülün gibi bir Aşkın’a göbek attıran hafif kitsch aranje değil, latin perküsyonlu tatsız tuzsuz bir şey.

Tüm şarkılar elbette böyle değil. Oya & Bora’nın mükemmel şarkısı ?Seni Bana Yazmışlar? aynı mükemmelliğini koruyor. Yaşar’ın duygusal ?Sebepsiz Fırtına? şarkısının dans ettiren remixi şaşırtıcı derecede uyumlu olmuş. Ahmet’in ?Ah Canım Vah Canım? çalışması ise geçtiğimiz yıllarda yayınlanan elektro boogie versiyonuyla karşımızda. Gönül isterdi ki günümüzde de en ucuz ve hafif şarkımız bu şarkı gibi olsun.

Seyyal Taner’in ?Şiirimin Dili? hali hazırda ?meraklısına? olduğu için düzenleme bu özelliğini pek etkilememiş. Nil Burak’ın ?Sen De Başını Alıp Gitme? yorumu ise, yıl olarak yakın olmasına rağmen hiç ama hiç 90’lar hissi vermiyor. Çok özel bir şarkı olabilir fakat benim albümden ikinci şutlayacağım şarkı bu olurdu. Birincisi hiç şüphesiz Fulden Uras’tan ?Bensiz Olsun?. Tarih olarak, ruh olarak doksanlara ait olmayan bu Serdar Ortaç şarkısı 6 küsür dakikalık 2010 düzenlemesiyle albümün bütün etkisini silip götürmeye kadir. Hakan Eren’in Ossi Müzik şirketinden çıkan yeni Fulden Uras albümünde de aynı versiyonuyla bulunan bu şarkının varoluş amacı 90’lardan çok bu albümün promosyonuyla ilgili gibi gözüküyor.

İkinci diskteki diğer şarkılar mükemmel Emel şarkısı ?Hovarda?nın ?Ruhum Duymaz? albümünde bulunan remixi, Nükhet Duru’dan ?Mahmure?, Jale’den ?Üzgünüm? ve nakaratında başlığından başka bir şey söylemeyen şarkılar ekolünden iki şarkı: Erdal’dan ?Gittin Gideli?, Aysun Kocatepe’den ?Çık Hayatımdan?. ?Şimdi 90’lar?ın ikinci yarısı dediklerimizden anlaşılacağı üzere ilk yarısının büyülü hissine sahip değil ancak yine de etkileyici anlar içeriyor (Neredeyse 90’ların ikinci yarısı gibi).

90’ların hakkı verilmek istenirse 32 şarkılık kontenjandan çok daha fazlası ve telif haklarına yatıracak çok daha fazla para gerekiyor elbette. İlki konusunda içimiz rahat çünkü Hakan Eren albümdeki yazısında bunu bir seriye dönüştürmek konusunda hevesli olduğunu açıklıyor. Yeni disklerde Tarkan’dan ?Kıl Oldum Abi?, Sertab’dan ?Sakin Ol!?, Levent Yüksel’dan ?Yeter Ki Onursuz Olmasın Aşk?, Ajda’dan ?Yaz Yaz Yaz?, Nilüfer’den ?Haram Geceler?, Kayahan’dan ?Yemin Ettim?, Burcu Güneş’ten ?Aşk Yarası? gibi parçaları, Yıldız Tilbe’den, Kenan Doğulu’dan, Burak Kut’dan, Rafet El Roman’dan, İzel’den, Kerim Tekin’den o yıllarda çıkardıkları bir sürü mükemmel şarkıyı dinleyebilmeyi umuyorum. Elimizdeki albümü ise kim ne derse desin iyi bir başlangıç olarak selamlıyorum. Zira kişisel olarak yüzde yüz tatmin mümkün olmasa da bu albümün skoru hiç fena değil.

Not: 4 / 5